Pracownicy w wieku 50+, będący wcześniej osobami bezrobotnymi

Pracodawcy oraz inne jednostki organizacyjne nie opłacają składek na Fundusz Pracy przez okres 12 miesięcy, począwszy od pierwszego miesiąca po zawarciu umowy o pracę, za osoby zatrudnione, które ukończyły 50. rok życia i w okresie 30 dni przed zatrudnieniem pozostawały w ewidencji bezrobotnych powiatowego urzędu pracy. Tak stanowi art. 104b ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia.

Dla skorzystania z tego zwolnienia zatrudniany pracownik powinien:

• w dniu nawiązania stosunku pracy mieć ukończone 50 lat (50. urodziny muszą przypadać najpóźniej w dniu nawiązania stosunku pracy),
   
• pozostawać w ewidencji bezrobotnych powiatowego urzędu pracy przez okres co najmniej 30 dni liczonych wstecz od dnia poprzedzającego dzień nawiązania stosunku pracy.

Zwolnienie z obowiązku opłacania składek na Fundusz Pracy, o którym mowa wyżej, obejmuje tylko pracowników. Zgodnie z art. 2 K.p., pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. Zwolnienie to nie przysługuje w stosunku do osób wykonujących np. umowę zlecenia. Ponadto nie stosuje się go do przychodów pracowników, w stosunku do których pracodawca korzysta z przedmiotowego zwolnienia, uzyskiwanych z tytułu wykonywania pracy na podstawie umowy agencyjnej, zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, zawartej z własnym pracodawcą lub wykonywanej na rzecz własnego pracodawcy. Zatem pracodawca jest obowiązany opłacić składkę na Fundusz Pracy od przychodu uzyskanego przez pracownika z ww. umowy, oczywiście o ile kwota stanowiąca podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (bez stosowania rocznego ograniczenia), wynosi w przeliczeniu na okres miesiąca, co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę. Przy ustalaniu obowiązku opłacania składki na Fundusz Pracy od przychodu uzyskanego z umowy cywilnej należy uwzględnić łączną kwotę stanowiącą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z umowy o pracę i umowy cywilnej. Jeżeli kwota ta (w przeliczeniu na okres miesiąca) wynosi co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę - składka na Fundusz Pracy naliczona od oskładkowanego przychodu z umowy zlecenia jest należna.

Pracodawca od 8 sierpnia 2017 r. zatrudnia na podstawie umowy o pracę pracownika w wieku 51 lat za wynagrodzeniem w kwocie 3.750 zł. Przed podjęciem tego zatrudnienia pracownik był zarejestrowany od 6 miesięcy w powiatowym urzędzie pracy jako osoba bezrobotna.

Pracodawca jest zwolniony z opłacania za pracownika składki na Fundusz Pracy przez okres od 1 września 2017 r. do 31 sierpnia 2018 r.

Przyjmujemy dane z poprzedniego przykładu oraz dodatkowo, że w listopadzie 2017 r. pracownik wykonywał u własnego pracodawcy umowę zlecenia i z tego tytułu uzyskał wynagrodzenie w wysokości 1.200 zł.

Pracodawca jest obowiązany do opłacenia składki na Fundusz Pracy od uzyskanego przez pracownika wynagrodzenia ze zlecenia, ponieważ łączna kwota stanowiąca podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z umowy o pracę i umowy cywilnej jest wyższa (wystarczy, aby była równa) od minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Zwolnienie z obowiązku opłacania składek na Fundusz Pracy odnosi się do kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wypłaconych (postawionych do dyspozycji) pracownikowi w okresie obowiązywania tego uprawnienia (bez znaczenia jest za jaki okres należne są wypłaty).

Pracodawca od 6 listopada 2017 r. zatrudnił na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony pracownika w wieku 52 lat. Przed podjęciem obecnego zatrudnienia pozostawał on od ponad roku zarejestrowany w urzędzie pracy jako osoba bezrobotna.

Pracodawca jest zwolniony z opłacania za niego składki na Fundusz Pracy w okresie od 1 grudnia 2017 r. do 30 listopada 2018 r.

Wypłat wynagrodzeń za dany miesiąc pracodawca dokonuje 10. dnia następnego miesiąca. A zatem 8 grudnia 2017 r. (10 grudnia przypada w niedzielę) pracownik uzyskał wynagrodzenie za listopad 2017 r. w wysokości 4.000 zł. Od tego wynagrodzenia pracodawca nie opłaca składki na Fundusz Pracy.

Jeżeli bezpośrednio po rozwiązaniu umowy zawartej na czas określony (nieobejmujący pełnego okresu korzystania z tego zwolnienia) pracodawca zawrze z pracownikiem kolejną umowę o pracę, to zwolnienie z obowiązku opłacania składek na Fundusz Pracy przysługuje wyłącznie w okresie trwania pierwszej umowy o pracę. Tak wyjaśnił ZUS w poradniku pt. "Zasady opłacania składek na Fundusz Pracy...".

Pracodawca od 10 marca 2017 r. zawarł umowę o pracę na czas określony (do 31 sierpnia br.) z osobą w wieku 53 lat, która od 2 miesięcy była zarejestrowana w urzędzie pracy jako bezrobotna.

W umowie wynagrodzenie zostało określone w stałej miesięcznej wysokości 3.200 zł i jest wypłacane ostatniego dnia roboczego danego miesiąca.

Za tego pracownika pracodawca był zwolniony z opłacania składki na Fundusz Pracy w okresie od 1 kwietnia do 31 sierpnia 2017 r.

Od 1 września br. pracodawca zawarł z tym pracownikiem kolejną umowę o pracę na czas nieokreślony. Pracodawca nie może kontynuować zwolnienia z opłacania składki na Fundusz Pracy.

Uwaga! Jak wyjaśnił ZUS: "(...) W sytuacji, gdy umowa o pracę wygasa w trakcie miesiąca (ostatni dzień stosunku pracy w ramach tej umowy przypada na inny niż ostatni dzień miesiąca), należy przyjąć, iż zwolnienie z obowiązku opłacania składek dotyczy wszystkich przychodów stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wypłaconych (postawionych do dyspozycji) w tym miesiącu. (...)".

Pracodawca zatrudnił na okres od 8 grudnia 2016 r. do 7 maja 2017 r. i od 8 maja do 31 grudnia 2017 r. osobę w wieku 51 lat, która była zarejestrowana w urzędzie pracy jako bezrobotna od 5 miesięcy. Pracownik jest wynagradzany w stałej miesięcznej wysokości 2.000 zł. Wypłata za dany miesiąc następuje ostatniego roboczego dnia tego miesiąca.

Pracodawca był zwolniony z opłacania składek na Fundusz Pracy w okresie od stycznia do maja 2017 r.

W dniu 29 maja br. pracownik uzyskał wynagrodzenie z tytułu pracy wykonywanej na podstawie dwóch umów, tj. od 1 do 7 maja 2017 r. i od 8 do 31 maja 2017 r. Od tych wypłat pracodawca nie opłacał składki na Fundusz Pracy.

Kontynuowanie zwolnienia z opłacania składki na Fundusz Pracy w razie przejęcia pracownika w trybie art. 23¹ K.p.

Zgodnie z art. 23¹ K.p., w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Przy tym konstrukcja ta opiera się na założeniu, że stosunek pracy w ogóle nie zostaje rozwiązany mimo przekształceń podmiotowych (po stronie pracodawcy). Przejście zakładu pracy na nowego pracodawcę powoduje, że ten przejmuje wszystkich pracowników. Podlegają oni bez przerwy ubezpieczeniom społecznym. Powyższe okoliczności powodują, iż prawo do kontynuowania 12-miesięcznego okresu zwolnienia z obowiązku opłacania składek na Fundusz Pracy przechodzi na nowego pracodawcę, który przejmując pracowników, przejmuje także ulgę związaną z obliczaniem tych należności.