Przyznanie emerytury zależy od daty złożenia wniosku
ZUS przyznał mojemu ojcu emeryturę od miesiąca, w którym złożył on wniosek o jej przyznanie, tj. od października 2015 r. Wiek uprawniający do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach ojciec ukończył w 2014 r. Nie wystąpił jednak wówczas o przyznanie prawa do emerytury, a uczynił to dopiero w październiku 2015 r. Czy istnieje możliwość wypłaty emerytury od dnia nabycia do niej uprawnień?
Świadczenia z ubezpieczenia społecznego, m.in. emeryturę, wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do niej, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu. Wynika to z art. 129 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, zwanej ustawą emerytalną.
W myśl generalnej zasady wskazanej w § 3 ust. 1 rozporządzenia, postępowanie w sprawach świadczeń wszczyna się na podstawie wniosku zainteresowanego, chyba że przepisy ustawy emerytalnej przewidują wszczęcie tego postępowania z urzędu. Natomiast organy rentowe mają obowiązek udzielania informacji, w tym wskazówek i wyjaśnień, w zakresie dotyczącym warunków i dowodów wymaganych do ustalenia świadczeń (§ 2 wskazanego rozporządzenia).
Tak więc złożenie stosownego wniosku o świadczenie emerytalne jest kluczowe dla rozstrzygnięcia momentu jego przyznania. Nie jest przy tym istotna wcześniejsza data spełnienia przesłanek do nabycia uprawnień emerytalnych, skoro zainteresowany nie wystąpił o przyznanie emerytury.
Zatem w omawianym przypadku nie ma możliwości, by nastąpiła wypłata spornego świadczenia od momentu nabycia do niego uprawnień.
Nawet redakcja art. 133 ust. 1 pkt 2 ustawy emerytalnej, przewidującego odpowiedzialność organu rentowego za popełnione błędy, nie będzie miała zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym. Przewiduje on, iż przyznane świadczenia wypłaca się, poczynając od miesiąca, w którym powstało prawo, jednak nie wcześniej niż za okres 3 lat poprzedzających bezpośrednio wskazany miesiąc, jeżeli odmowa lub przyznanie niższych świadczeń były następstwem błędu organu rentowego lub odwoławczego.
Ustawodawca przewidział więc odpowiedzialność za popełnione przez organ rentowy błędy w konkretnie wskazanych okolicznościach. Użyte przez ustawę pojęcie organ rentowy oznacza jednostkę organizacyjną ZUS, określoną w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, właściwą do wydawania decyzji w sprawach świadczeń (art. 4 pkt 6 ustawy emerytalnej). ZUS nie może ponieść odpowiedzialności skoro nie odmówił ani też nie przyznał świadczenia emerytalnego w zaniżonej wysokości.
Błąd w prawie ubezpieczeń społecznych oznacza każdą obiektywną wadliwość decyzji, niezależnie od tego, czy jest ona skutkiem zaniedbania, pomyłki, celowego działania samego organu rentowego, czy też rezultatem wadliwej techniki legislacyjnej i w konsekwencji niejednoznaczności stanowionych przepisów.
Z Wyroku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 21 lutego 2013 r., sygn. akt III AUa 1209/12 |
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.EmeryturyiRenty.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
20.12.2024 (piątek)
15.01.2025 (środa)
DRUKI
Darmowe druki aktywne
WSKAŹNIKI
Bieżące wskaźniki wraz z archiwum
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE - Prawo pracy
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
FORUM - Prawo pracy
Forum aktywnych księgowych i kadrowców
|