Delegowanie pracownika na zastępstwo do pracy za granicę
Firma z siedzibą w Polsce ma podpisaną umowę na świadczenie usług transgranicznych. W związku z tym chcemy delegować swoich pracowników do pracy do innego kraju członkowskiego Unii. Składki na ubezpieczenia społeczne delegowanych pracowników mają być odprowadzane do ZUS. U naszego kontrahenta wcześniej byli już delegowani pracownicy z Polski. Czy można delegować pracowników w oparciu o unijne przepisy, tak by składki na ubezpieczenia społeczne były odprowadzane w oparciu o polskie przepisy?
Delegowani pracownicy mogą podlegać ubezpieczeniu społecznemu w Polsce m.in. pod warunkiem, że nie są wysyłani w zastępstwie innego delegowanego. Wynika to z art. 12 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady 883/2004/WE w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Problem w tym, że powołane rozporządzenie nie określa, kiedy pracownik jest delegowany w celu zastąpienia innej osoby delegowanej, co wyklucza możliwość opłacania składek ZUS w Polsce. Kwestię tę jednak zinterpretowała Komisja Administracyjna w Praktycznym poradniku - ustawodawstwo mające zastosowanie w państwach UE, EOG i Szwajcarii.
W świetle tego poradnika z zastępowaniem mamy do czynienia, gdy w miejsce delegowanego pracownika przyjeżdża inny pracownik delegowany. Nie ma przy tym znaczenia, czy jest on pracownikiem tego samego przedsiębiorstwa, czy innego oraz z jakiego państwa członkowskiego pochodzi. De facto do zastępowania dojdzie nie tylko gdy polska firma wysyła na to samo stanowisko pracy innych swoich pracowników, ale również, gdy pracownicy są delegowani w to samo miejsce przez inną polską bądź zagraniczną firmę. Oznacza to, że przedsiębiorca delegujący swoich pracowników do pracy za granicę powinien zweryfikować, czy do jego kontrahenta uprzednio nie byli już delegowani pracownicy na to samo stanowisko pracy. Jeśli tak będzie, to nowo delegowany pracownik będzie podlegał systemowi zabezpieczenia społecznego państwa zatrudnienia, a nie państwa delegującego.
Konsekwencje związane z naruszeniem zakazu zastępowania pracownika delegowanego ponosi przedsiębiorca. W razie stwierdzenia takiej nieprawidłowości zaświadczenie A1 potwierdzające stosowanie ustawodawstwa właściwego w zakresie zabezpieczenia społecznego zostanie wycofane przez instytucję, która je wystawiła (w Polsce: ZUS). W konsekwencji składki na ubezpieczenia społeczne za pracownika trzeba będzie uregulować według zasad obowiązujących w państwie zatrudnienia.
Przykład Przedsiębiorca z Czech oddelegował swojego pracownika na okres 3 miesięcy do montażu okien w Niemczech. Składki na ubezpieczenia społeczne za tego pracownika opłacane są w oparciu o czeski system zabezpieczenia społecznego na podstawie zaświadczenia A1. Po zakończeniu delegowania na miejsce czeskiego pracownika ma być oddelegowany pracownik z polskiego przedsiębiorstwa, również na okres 3 miesięcy. W takim przypadku mamy do czynienia z niedozwolonym zastępowaniem pracownika, co oznacza, że składki na ubezpieczenia społeczne pracownika polskiego trzeba będzie opłacać w kraju wykonywania pracy, czyli w Niemczech. |
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.KodeksPracy.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
20.12.2024 (piątek)
15.01.2025 (środa)
DRUKI
Darmowe druki aktywne
WSKAŹNIKI
Bieżące wskaźniki wraz z archiwum
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE - Prawo pracy
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
FORUM - Prawo pracy
Forum aktywnych księgowych i kadrowców
|