Prowadzenie pozarolniczej działalności

W myśl art. 8 ust. 6 ustawy o sus, za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się:

1) osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych,

2) twórcę i artystę,

3) osobę prowadzącą działalność w zakresie wolnego zawodu:

• w rozumieniu przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne,
   
• z której przychody są przychodami z działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych,

4) wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz wspólników spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej,

5) osobę prowadzącą publiczną lub niepubliczną szkołę, inną formę wychowania przedszkolnego, placówkę lub ich zespół, na podstawie przepisów o systemie oświaty.

Prowadzenie przez emeryta pozarolniczej działalności nie stanowi dla niego tytułu do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych. Na podstawie art. 9 ust. 5 ustawy o sus, osoby te z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności podlegają dobrowolnie ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. W przypadku, gdy emeryt złoży wniosek o objęcie dobrowolnymi ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi, obowiązkowe jest dla niego ubezpieczenie wypadkowe. Nie może natomiast przystąpić do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, gdyż ubezpieczeniu temu podlega tylko osoba, dla której ubezpieczenia emerytalne i rentowe są obowiązkowe.

Na takich samych zasadach ubezpieczeniom społecznym z działalności podlegają osoby mające ustalone prawo do renty, za wyjątkiem osób z ustalonym prawem do renty z tytułu niezdolności do pracy z tzw. systemu powszechnego, prowadzących działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych. Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 4c ustawy o sus, osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych (czyli osoby, o których mowa w art. 8 ust. 6 pkt 1 ustawy o sus), mające ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, z działalności podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym do czasu ustalenia prawa do emerytury. Obowiązkowe dla tych osób jest też ubezpieczenie wypadkowe, a dobrowolne - ubezpieczenie chorobowe. Jak już wskazaliśmy wcześniej (str. 14-15) dotyczy to osób mających ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy z tzw. systemu powszechnego.

Z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy zdrowotnej wynika, że obowiązkowo ubezpieczeniu zdrowotnemu podlegają osoby prowadzące pozarolniczą działalność, spełniające warunki do objęcia ubezpieczeniami społecznymi. Emeryt i rencista podlega obowiązkowo ubezpieczeniu zdrowotnemu także z tytułu pobierania tego świadczenia (art. 66 ust. 1 pkt 16 ustawy zdrowotnej). Jak jednak wynika z art. 82 ust. 1 ustawy zdrowotnej, w przypadku gdy ubezpieczony uzyskuje przychody z więcej niż jednego tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, składka na ubezpieczenie zdrowotne opłacana jest z każdego z tych tytułów odrębnie.

Osoba ma ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy i jednocześnie prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Osoba ta z tytułu prowadzonej działalności podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Osoba ma ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy i jednocześnie jest wspólnikiem w spółce jawnej. Osoba ta z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności podlega obowiązkowo tylko ubezpieczeniu zdrowotnemu; ubezpieczenia społeczne są dobrowolne.

Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne

Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób prowadzących pozarolniczą działalność stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Składka w nowej wysokości obowiązuje od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku (art. 18 ust. 8 ustawy o sus). W okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2016 r. najniższa podstawa wymiaru składek na przedmiotowe ubezpieczenia wynosi 2.433 zł miesięcznie (4.055 zł x 60%).

Dla osób spełniających warunki określone w art. 18a ustawy o sus podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe może być niższa i wynosić 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia - w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej. Powyższe dotyczy osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych, które:

• nie prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej nie prowadziły pozarolniczej działalności,
   
• nie wykonują działalności gospodarczej na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej.

W okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2016 r. najniższa podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne dla ww. osób wynosi 555 zł miesięcznie (1.850 zł x 30%).

Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Podstawa wymiaru składek, ale tylko na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jest ograniczona do trzydziestokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.

Jak już wyjaśniliśmy, osoby z ustalonym prawem do renty z tytułu niezdolności do pracy prowadzące działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych z tytułu tej działalności podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Tym samym mogą one na zasadzie dobrowolności przystąpić do ubezpieczenia chorobowego. Podstawę wymiaru składki na to ubezpieczenie stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (bez stosowania rocznego ograniczenia). Przy czym podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe tych osób nie może przekraczać miesięcznie 250% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy. W okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2016 r. jest to kwota 10.137,50 zł miesięcznie.

Najniższa podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne ulega proporcjonalnemu zmniejszeniu za miesiąc, w którym nastąpiło odpowiednio objęcie ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi lub ich ustanie i jeżeli trwały one tylko przez część miesiąca (art. 18 ust. 9 ustawy o sus). Dokonuje się tego, dzieląc kwotę najniższej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne przez liczbę dni kalendarzowych tego miesiąca i mnożąc przez liczbę dni podlegania ubezpieczeniu. Zasady zmniejszania najniższej podstawy wymiaru składek, o których mowa wyżej, stosuje się odpowiednio w przypadku niezdolności do pracy trwającej przez część miesiąca, jeżeli z tego tytułu ubezpieczony spełnia warunki do przyznania zasiłku (art. 18 ust. 10 ustawy o sus).

Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne dla osób prowadzących pozarolniczą działalność stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 75% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku. Składka w nowej wysokości obowiązuje od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku. W okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2016 r. najniższa podstawa wymiaru składki zdrowotnej wynosi 3.210,60 zł (75% z 4.280,80 zł).

Składka na ubezpieczenie zdrowotne jest miesięczna i niepodzielna. Podstawa wymiaru tej składki (inaczej niż podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne) nie podlega więc zmniejszeniu za miesiąc, w którym nastąpiło objęcie ubezpieczeniem zdrowotnym lub jego ustanie.

Osoba z ustalonym prawem do renty z tytułu niezdolności do pracy (w wieku 46 lat) rozpoczęła od 6 października 2016 r. prowadzenie działalności gospodarczej na podstawie wpisu do ewidencji, z tytułu której podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne za październik 2016 r. stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 2.040,58 zł. Wynika ona z następującego wyliczenia: 2.433 zł : 31 dni października x 26 dni podlegania ubezpieczeniom = 2.040,58 zł.

Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne za październik 2016 r. stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa niż 3.210,60 zł. Podstawa wymiaru składki zdrowotnej nie podlega zmniejszeniu, pomimo że ubezpieczenie zdrowotne z tytułu pozarolniczej działalności w październiku 2016 r. trwało tylko przez część miesiąca.

Od kwoty stanowiącej podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne rencista opłaci też składkę na Fundusz Pracy.

Za listopad 2016 r. przedsiębiorca opłaci za siebie składki ustalone od podstaw, nie niższych niż:

• 2.433 zł na ubezpieczenia społeczne,
   
• 3.210,60 zł na ubezpieczenie zdrowotne.

Od kwoty stanowiącej podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne rencista opłaci też składkę na Fundusz Pracy.

Z art. 82 ust. 3-5 ustawy zdrowotnej wynika, że jeżeli ubezpieczony prowadzący działalność pozarolniczą uzyskuje przychody z więcej niż jednego rodzaju działalności określonych poniżej, składkę na ubezpieczenie zdrowotne opłaca odrębnie od każdego rodzaju działalności. Przy czym, jeżeli uzyskuje przychody z więcej niż jednej spółki w ramach tego samego rodzaju działalności, składkę na ubezpieczenie zdrowotne opłaca odrębnie od każdej prowadzonej spółki.

Rodzajami działalności, o których mowa wyżej, są:

• działalność gospodarcza prowadzona w formie spółki cywilnej,
   
• działalność gospodarcza prowadzona w formie jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością,
   
• działalność gospodarcza prowadzona w formie spółki jawnej,
   
• działalność gospodarcza prowadzona w formie spółki komandytowej,
   
• działalność gospodarcza prowadzona w formie spółki partnerskiej,
   
• wykonywanie działalności twórczej lub artystycznej jako twórca lub artysta,
   
• wykonywanie wolnego zawodu w rozumieniu przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne,
   
• wykonywanie wolnego zawodu, z którego przychody są przychodami z działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych,
   
• inna niż określona wyżej pozarolnicza działalność gospodarcza prowadzona na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych.

Na przykład emeryt prowadzący działalność gospodarczą w formie spółki jawnej i spółki cywilnej jest obowiązany do opłacania składki zdrowotnej w podwójnej wysokości.

Składkę zdrowotną od każdej spółki obowiązana jest opłacać osoba prowadząca działalność gospodarczą w kilku spółkach cywilnych, także gdy prowadzi je na podstawie jednego wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.

Wspomnijmy, że inaczej jest w sytuacji, gdy osoba w ramach jednego wpisu do ewidencji prowadzi indywidualnie dwie (lub więcej) działalności gospodarcze. W takim przypadku obowiązana jest do opłacania składki zdrowotnej z jednej działalności. Na przykład emeryt prowadzący na podstawie jednego wpisu do ewidencji działalności gospodarczej dwie działalności jest zobowiązany do opłacania składki zdrowotnej w pojedynczej wysokości. Przy czym jak wyjaśnił ZUS w poradniku pt. "Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu oraz ustalania podstawy wymiaru składek osób prowadzących pozarolniczą działalność i osób z nimi współpracujących": "(...) Odrębną podstawę do opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne stanowi wykonywanie wolnego zawodu w ramach prowadzonej działalności oraz prowadzenie innej działalności niż np. wolny zawód na podstawie odrębnych przepisów. Oznacza to, że osoba posiadająca jeden wpis do ewidencji, z którego wynika, że jednocześnie wykonuje ona wolny zawód i prowadzi działalność gospodarczą w innym zakresie jest obowiązana do zapłacenia dwóch składek na ubezpieczenie. (...)".

Ulgi w opłacaniu składki zdrowotnej

Przy opłacaniu składki na ubezpieczenie zdrowotne z tytułu prowadzenia działalności pozarolniczej, emeryt lub rencista powinien zwrócić uwagę na przepisy art. 82 ust. 8 i 9 ustawy zdrowotnej, które umożliwiają niektórym z nich skorzystanie z ulgi w opłacaniu składki na to ubezpieczenie.

Zgodnie z art. 82 ust. 8 ustawy zdrowotnej, składka na ubezpieczenie zdrowotne nie jest opłacana z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności lub współpracy przy niej przez osobę, której świadczenie emerytalne lub rentowe nie przekracza miesięcznie kwoty minimalnego wynagrodzenia (obecnie 1.850 zł), w przypadku gdy osoba ta:

• uzyskuje dodatkowe przychody z tego tytułu w wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 50% kwoty najniższej emerytury (kwota ta od 1 marca 2016 r. wynosi 441,28 zł, tj. 50% z 882,56 zł) lub
   
• opłaca podatek dochodowy w formie karty podatkowej.

Świadczenie emerytalne oraz świadczenie rentowe, o którym mowa wyżej, to kwota odpowiednio emerytury lub renty wraz z dodatkiem pielęgnacyjnym, a w przypadku renty rodzinnej, także z dodatkiem dla sieroty zupełnej. W tej kwocie nie uwzględnia się innych dodatków, zasiłków, świadczeń pieniężnych i ryczałtu energetycznego, ekwiwalentu pieniężnego z tytułu prawa do bezpłatnego węgla oraz deputatu węglowego.

Emeryt prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Otrzymuje świadczenie emerytalne w wysokości 1.720 zł, a z prowadzonej działalności we wrześniu 2016 r. uzyskał przychody w kwocie 425 zł.

Z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności emeryt jest zwolniony z obowiązku opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne za wrzesień 2016 r., ponieważ:

• pobiera świadczenie emerytalne w wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty minimalnego wynagrodzenia,
   
• we wrześniu 2016 r. z działalności pozarolniczej uzyskał przychody w kwocie nieprzekraczającej 50% kwoty najniższej emerytury (425 zł < 441,28 zł).

Zakładając, że w październiku 2016 r. z tytułu prowadzonej działalności emeryt uzyska przychody w kwocie 900 zł, a więc w kwocie wyższej niż 50% kwoty najniższej emerytury, za październik 2016 r. zobowiązany będzie do opłacenia za siebie składki zdrowotnej.

Emeryt prowadzi pozarolniczą działalność opodatkowaną w formie karty podatkowej. Otrzymuje świadczenie emerytalne w kwocie 1.640 zł (co istotne - bez znaczenia jest tutaj osiągnięty przychód z pozarolniczej działalności).

Z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności emeryt jest zwolniony z obowiązku opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne, ponieważ:

• pobiera świadczenie emerytalne w wysokości nieprzekraczającej kwoty minimalnego wynagrodzenia,
   
• działalność opodatkowana jest w formie karty podatkowej.

Zgodnie z art. 82 ust. 9 ustawy zdrowotnej z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności składka na ubezpieczenie zdrowotne nie jest opłacana przez osobę zaliczoną do umiarkowanego lub znacznego stopnia niepełnosprawności, w przypadku gdy osoba ta:

• uzyskuje przychody z tego tytułu w wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 50% kwoty najniższej emerytury (kwota ta od 1 marca 2016 r. wynosi 441,28 zł, tj. 50% z 882,56 zł) lub
   
• opłaca podatek dochodowy w formie karty podatkowej.

Przy ustalaniu przychodu z pozarolniczej działalności, w przypadku prowadzenia kilku rodzajów działalności, bierze się pod uwagę łączny przychód uzyskany ze wszystkich prowadzonych rodzajów pozarolniczej działalności. Takie stanowisko przedstawił Dyrektor Łódzkiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w interpretacji przepisów w zakresie obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego z 7 marca 2014 r., znak: ŁOW NFZ/ /WPOGIK II.4050-1/14/(2)ID699944. Jak wyjaśnił: "(...) tytułem do objęcia obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W ramach przedmiotowej działalności gospodarczej można prowadzić różne rodzaje działalności.

Ponieważ w treści art. 82 ust. 9 ustawy (...) jest mowa o przychodzie z tytułu do objęcia obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym, skonstatować należy, iż przychody z różnych rodzajów działalności prowadzonych w ramach jednego tytułu do objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym należy z sumować i w stosunku do tak obliczonej sumy należy rozpatrywać zaistnienie okoliczności, o których mowa w art. 82 ust. 9 pkt 1) ustawy (...)".

W powyższym stanowisku Dyrektor Łódzkiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia odniósł się również do metody obliczania wysokości przychodu uzyskiwanego z określonego tytułu do objęcia obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym. Jak wskazał: "(...) składka na ubezpieczenie zdrowotne jest miesięczna i niepodzielna. Konsekwencją powyższego obowiązku opłacania składki na ubezpieczenie co miesiąc jest konieczność obliczania przychodu z określonego tytułu do ubezpieczenia pod kątem zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 82 ust. 9 pkt 1) ustawy (...) z każdego miesiąca oddzielnie.".

Uwaga: Przy ustalaniu stopnia niepełnosprawności, dla celów stosowania ustawy zdrowotnej, stosuje się przepisy ustawy o rehabilitacji, w tym także przepis art. 5 i 62 tej ustawy. Na ten temat piszemy na str. 4 niniejszego opracowania.

Emeryci i renciści, do których mają zastosowanie przepisy art. 82 ust. 8 lub ust. 9 ustawy zdrowotnej, w dokumentach rozliczeniowych wykazują podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości określonej w art. 81 ust. 2 ustawy zdrowotnej oraz składkę zdrowotną:

• w wysokości zerowej, jeżeli spełniają warunki określone w art. 82 ust. 8 lub art. 82 ust. 9 ustawy zdrowotnej,
   
• w wysokości wynikającej z przemnożenia podstawy wymiaru składki przez obowiązującą stopę procentową składki, jeżeli w rozliczanym miesiącu kalendarzowym nie spełnili warunków określonych w art. 82 ust. 8 lub art. 82 ust. 9 ustawy zdrowotnej.

Osoby prowadzące pozarolniczą działalność, mające ustalone prawo do emerytury lub renty (za wyjątkiem osób mających ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy z tzw. systemu powszechnego), z tytułu prowadzonej działalności nie opłacają za siebie składki na Fundusz Pracy. Zgodnie bowiem z art. 107 ustawy o promocji zatrudnienia, składkę na Fundusz Pracy opłaca się za okres trwania obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych, w trybie i na zasadach przewidzianych dla składek na ubezpieczenia społeczne. Natomiast osoba z ustalonym prawem do renty z tytułu niezdolności do pracy z tzw. systemu powszechnego, opłacająca składki na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne na zasadach ogólnych, tj. od zadeklarowanej kwoty, nie niższej niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe opłaca za siebie też składkę na Fundusz Pracy, o ile nie ukończyła odpowiednio co najmniej 55 lat - kobieta i co najmniej 60 lat - mężczyzna (art. 104b ust. 2 ustawy o promocji zatrudnienia). Zgodnie z art. 104 ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia, składkę tę opłaca się od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (bez stosowania rocznego ograniczenia), wynoszących w przeliczeniu na okres miesiąca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę, czyli obecnie 1.850 zł. Składka na Fundusz Pracy wynosi 2,45% podstawy wymiaru. Podstawę tę stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (bez stosowania jej ograniczenia do rocznego limitu).

Rencista, który obowiązkowe składki na własne ubezpieczenia społeczne opłaca od obniżonej podstawy wymiaru, tj. w 2016 r. od kwoty 555 zł (1.850 zł x 30%) nie opłaca za siebie składki na Fundusz Pracy (z zastrzeżeniem, o którym mowa poniżej).

Osoba w wieku 50 lat z ustalonym prawem do renty z tytułu niezdolności do pracy z tzw. systemu powszechnego od 1 września 2016 r. rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.

Wariant 1 - nie spełnia warunków do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne na preferencyjnych warunkach.

Z działalności osoba ta opłaca składki na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty wynoszącej 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, czyli w 2016 r. od kwoty 2.433 zł. Natomiast składkę na ubezpieczenie zdrowotne opłaca od podstawy, którą stanowi kwota 3.210,60 zł. Ponadto osoba ta opłaca za siebie składkę na Fundusz Pracy od kwoty 2.433 zł.

Wariant 2 - spełnia warunki do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne na preferencyjnych warunkach.

Z działalności osoba ta w okresie od 1 września 2016 r. do 31 sierpnia 2018 r. opłaca składki na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty wynoszącej 30% minimalnego wynagrodzenia, tj. w 2016 r. od kwoty 555 zł. Natomiast składkę na ubezpieczenie zdrowotne opłaca od podstawy, którą stanowi kwota 3.210,60 zł. Nie opłaca za siebie składki na Fundusz Pracy.

Należy jednak podkreślić, że jeśli osoba prowadząca działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych, mająca ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, opłacająca obowiązkowo składki na ubezpieczenia społeczne od obniżonej podstawy, posiada jeszcze inny tytuł do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych (np. jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy), to składka na Fundusz Pracy może być należna. Składkę tę opłaca się bowiem także, jeśli łączny przychód z kilku tytułów, stanowiących podstawę wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wynosi co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę (art. 104 ust. 3 ustawy o promocji zatrudnienia).