Informacja INF-D-P

Miesięczna informacja o wynagrodzeniach, zatrudnieniu, stopniach i rodzaju niepełnosprawności pracowników niepełnosprawnych składa się z trzech części, tj.: A, B, C. Poniżej omawiamy poszczególne części tego dokumentu.

W części A "Dane ewidencyjne i adres pracownika" pracodawca wpisuje w poz. 1 numer pracodawcy w rejestrze PFRON, w poz. od 2 do 16 dane ewidencyjne i adresowe pracownika. Przy czym w części A pozycję od 7 do 16 pracodawca wypełnia w przypadku składania informacji za daną osobę niepełnosprawną po raz pierwszy oraz gdy dane wykazane w tych pozycjach uległy zmianie.

W części B "Dane o informacji" pracodawca wpisuje:

• w poz. 17 - okres sprawozdawczy (miesiąc i rok), np. informację za czerwiec 2017 r. oznaczy 06 i 2017 (zgodnie z przypisem nr 4 do poz. 17 jest to miesiąc zatrudniania pracownika),
   
• w poz. 18 - okres wypłaty wynagrodzenia, tj. miesiąc i rok, w którym wypłacono wynagrodzenie pracownikowi za okres sprawozdawczy (jeżeli firma wypłaca wynagrodzenia za dany miesiąc w tym samym miesiącu, np. za czerwiec 2017 r. wypłaci wynagrodzenie 30 czerwca 2017 r., to w tej pozycji wpisuje 06 i 2017, a jeżeli w kolejnym miesiącu, np. 5 lipca 2017 r., to w tej pozycji wpisze 07 i 2017),
   
• w poz. 19 - czy jest to informacja zwykła, czy korygująca,
   
• w poz. 20 - numer kolejny informacji np. 1, 2 itd.

W części C "Informacja o stopniu niepełnosprawności, zatrudnieniu i wynagrodzeniu" pracodawca prowadzący ZPCHR:

• w poz. 21-26 (odpowiednio pracodawca nieprowadzący ZPCHR w poz. 33-38) wpisuje, przeciętny miesięczny wymiar czasu pracy (ogółem) pracownika, za którego sporządza informację w zależności od stopnia niepełnosprawności i informacji o posiadaniu/nieposiadaniu przez niego schorzeń szczególnych,
   
• w poz. 27-32 (odpowiednio pracodawca nieprowadzący ZPCHR w poz. 39-44) podaje przeciętny miesięczny wymiar czasu pracy w tym w okresie z ustalonym prawem do emerytury.

Wyjaśnienie: Przeciętny miesięczny wymiar czasu pracy ustala się mnożąc wymiar czasu pracy pracownika przez iloraz liczby dni, w których pracownik był wliczany przy ustalaniu stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych i liczby dni kalendarzowych w danym okresie sprawozdawczym. Dane wykazywane w poz. 21-44 podaje się stosując zaokrąglenia w dół, jeżeli pierwsza odrzucona cyfra należy do przedziału od 0 do 4 albo w górę, jeżeli pierwsza odrzucona cyfra należy do przedziału od 5 do 9.

Pracodawca (nieprowadzący ZPCHR) zatrudnia w pełnym wymiarze czasu pracy pracownika legitymującego się umiarkowanym stopniem niepełnosprawności (bez schorzeń szczególnych). Pracownik w okresie od 1 do 7 czerwca 2017 r. przebywa na urlopie bezpłatnym.

Zgodnie z art. 21 ust. 5 ustawy o rehabilitacji, pracowników niepełnosprawnych przebywających na urlopach bezpłatnych udzielonych zarówno na podstawie Kodeksu pracy, jak i na podstawie innych odrębnych ustaw nie należy wliczać do wskaźnika zatrudnienia. Zatem pracodawca w poz. 37 jako przeciętny miesięczny wymiar czasu pracy wpisze 0,767, zgodnie z wyliczeniem: 1 etat x (23 dni : 30 dni kalendarzowych czerwca) = 0,767.

Załóżmy jednak, że pracownik przez cały lipiec 2017 r. będzie pracował, a tym samym w poz. 37 pracodawca wpisze 1,000. Z uwagi na brak ustalonego prawa do emerytury w tym okresie w poz. 43 pracodawca w każdym miesiącu będzie wpisywał 0,000.

Pracodawca (nieprowadzący ZPCHR) od 11 maja 2017 r. zatrudnił w pełnym wymiarze czasu pracy pracownika legitymującego się znacznym stopniem niepełnosprawności (ze schorzeniem szczególnym). Pracodawca wykazał efekt zachęty metodą ilościową, a więc ma prawo do dofinansowania wynagrodzenia tego pracownika ze środków PFRON.

W informacji INF-D-P sporządzanej za maj 2017 r. pracodawca w poz. 33 wpisze 0,677, zgodnie z wyliczeniem: 1 etat x (21 dni : 31 dni kalendarzowych maja) = 0,677. Ponieważ pracownik nie ma ustalonego prawa do emerytury w tym okresie, w poz. 39 pracodawca w każdym miesiącu będzie wpisywał 0,000.

W dalszej części C informacji pracodawca:

• w poz. 45 - wpisuje datę zatrudnienia pracownika, za którego sporządza informację, np. w przypadku pracownika zatrudnionego od 1 czerwca 2017 r. wpisuje 2017-06-01,
   
• w poz. 46 - zaznacza 1 kwadrat, jeżeli dofinansowanie stanowi pomoc publiczną lub 2 kwadrat, jeśli uzyskiwane dofinansowanie nie jest dla pracodawcy pomocą publiczną (2 kwadrat zaznaczą np. stowarzyszenia, fundacje itp.),
   
• w poz. 47 - zaznacza 1 kwadrat, jeżeli pracodawca wykonuje działalność gospodarczą lub 2 kwadrat, jeśli nie wykonuje takiej działalności (2 kwadrat zaznaczą np. stowarzyszenia, fundacje itp.); kwadrat 2 zaznacza się także, gdy pracownik jest zatrudniony u pracodawcy prowadzącego działalność gospodarczą, lecz wykonuje pracę związaną z wyodrębnioną działalnością niebędącą działalnością gospodarczą,
   
• w poz. 48 - zaznacza odpowiednio 1 kwadrat (tak), jeśli wykazał efekt zachęty lub nie miał obowiązku jego wykazywania lub składa informację INF-D-P za okresy nie wcześniejsze niż lipiec 2016 r. dotyczącą pracownika, którego niepełnosprawność powstała w trakcie zatrudnienia albo 2 kwadrat (nie), jeżeli efektu zachęty nie wykazał.

Wyjaśnienie: Pracodawca aby otrzymać dofinansowanie na nowego pracownika musi wykazać efekt zachęty. Na ten temat piszemy na str. 14-19 niniejszego opracowania.

W kolejnych pozycjach części C informacji pracodawca:

• w poz. 49 - wpisuje kwotę pomocy publicznej i pomocy de minimis, którą otrzymał w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą; chodzi tutaj o wskazanie kwoty pomocy publicznej i pomocy de minimis otrzymanej przez pracodawcę na podstawie odrębnych przepisów w odniesieniu do tych kosztów płacy pracownika, którego informacja dotyczy; jeżeli pracodawca nie otrzymał innej pomocy publicznej niż samo dofinansowanie do wynagrodzeń, wpisuje w tej pozycji "0",
   
• w poz. 50 - minimalne wynagrodzenie - tej pozycji nie wypełnia, gdyż kwota maksymalnego dofinansowania nie jest już uzależniona od płacy minimalnej,
   
• w poz. 51 - wpisuje kwotę maksymalnego dofinansowania przysługującą na pracownika, za którego sporządza się informację.

Wyjaśnienie: W tej pozycji należy wyliczyć dofinansowanie zgodnie ze wskaźnikami przysługującymi na dany stopień niepełnosprawności, biorąc pod uwagę przeciętny miesięczny wymiar czasu pracy, schorzenia szczególne np. jeżeli pracownik legitymuje się lekkim stopniem niepełnosprawności (bez schorzeń szczególnych), zatrudniony na cały etat, to maksymalne dofinansowanie do jego wynagrodzenia wynosi 450 zł.

• w poz. 52 - koszty płacy.

Wyjaśnienie: W tej pozycji należy wpisać wynagrodzenie brutto pracownika wraz z finansowanymi przez pracodawcę składkami na ubezpieczenia społeczne oraz składkami na Fundusz Pracy (FP) i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP). Należy przy tym mieć na uwadze, że nie dolicza się składek na FP i FGŚP dla kobiet, które ukończyły co najmniej 55 lat i mężczyzn, którzy ukończyli co najmniej 60 lat, bowiem za te osoby pracodawca nie opłaca już składek na te Fundusze.

Pracownik legitymuje się lekkim stopniem niepełnosprawności. Jest zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy. Wynagrodzenie pracownika wynosi 2.000 zł. Zatem koszty płacy (obejmujące wynagrodzenie oraz finansowane przez pracodawcę obowiązkowe składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe naliczone od tego wynagrodzenia i obowiązkowe składki na FP i FGŚP) wynoszą 2.400,20 zł (por. str. 21-22 niniejszego opracowania). W poz. 52 pracodawca wpisze 2.400,20 zł.

W kolejnych pozycjach części C informacji pracodawca wpisuje:

• w poz. 53 - pomniejszenia (tj. kwota kosztów płacy finansowana ze środków publicznych, w tym w ramach pomocy w formie subsydiów płacowych udzielanych na podstawie odrębnych przepisów);

Wyjaśnienie: Jeżeli za okresy sprawozdawcze począwszy od lipca 2016 r. nie wypłacono wynagrodzenia do dnia złożenia wniosku Wn-D, to poz. 53 równa się poz. 52. Jeśli pracodawca nie otrzymał innej pomocy publicznej niż dofinansowanie do wynagrodzeń, wpisuje w tej pozycji "0",

• w poz. 54 - limit kosztów płacy (czyli 90% faktycznie i terminowo poniesionych miesięcznych kosztów płacy, a w przypadku pracodawcy wykonującego działalność gospodarczą, w rozumieniu przepisów o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej - 75% tych kosztów).

Pracownik, o którym mowa w poprzednim przykładzie, jest zatrudniony u pracodawcy prowadzącego działalność gospodarczą, a tym samym limit kosztów płacy wynosi 75%. W poz. 54 pracodawca wpisze więc 1.800,15 zł (75% z 2.400,20 zł).

• w poz. 55 - kwotę do wypłaty (należy wyliczyć zgodnie z przypisem 17 informacji, który zawiera algorytm).