Finansowanie składek za emeryta/rencistę na etacie
Składki ZUS za pracownika emeryta/rencistę są finansowane na ogólnych zasadach dotyczących pracowników. Zatem składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe finansują ubezpieczeni (odpowiednio w wysokości 9,76% i 1,5% podstawy wymiaru) i płatnicy składek (odpowiednio w wysokości 9,76% i 6,5% podstawy wymiaru), składkę chorobową finansuje sam ubezpieczony (2,45% podstawy wymiaru), a składkę wypadkową finansuje w całości płatnik składek. Składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 9% podstawy wymiaru i jest finansowana przez pracownika.
Składki ZUS za pracownika pracodawca nalicza od uzyskanego przez niego w danym miesiącu przychodu (w rozumieniu przepisów ustawy o pdof) i wykazuje w sporządzanym co miesiąc do ZUS raporcie ZUS RCA. Za przychody pracownicze uważa się, oprócz wynagrodzenia zasadniczego, m.in. wszelkie dodatki, nagrody, premie, a także wartość pieniężną świadczeń w naturze.
Zgodnie z art. 5 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2046 ze zm.), dalej ustawy o rehabilitacji, orzeczenie lekarza orzecznika ZUS o:
- całkowitej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 887 ze zm.), dalej ustawy emerytalnej, i niezdolności do samodzielnej egzystencji, ustalone na podstawie art. 13 ust. 5 ustawy emerytalnej, traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,
- niezdolności do samodzielnej egzystencji, ustalone na podstawie art. 13 ust. 5 ustawy emerytalnej, jest traktowane na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,
- całkowitej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy emerytalnej, jest traktowane na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
- częściowej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy emerytalnej, oraz celowości przekwalifikowania, o którym mowa w art. 119 ust. 2 i 3 ustawy emerytalnej, jest traktowane na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.
Osoby, które przed dniem wejścia w życie ustawy o rehabilitacji zostały zaliczone do jednej z grup inwalidów, są osobami niepełnosprawnymi w rozumieniu tej ustawy, jeżeli przed tą datą orzeczenie o zaliczeniu do jednej z grup inwalidów nie utraciło mocy (art. 62 ustawy o rehabilitacji). Orzeczenie o zaliczeniu do:
- I grupy inwalidów traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,
- II grupy inwalidów traktowane jest na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
- III grupy inwalidów traktowane jest na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.
Natomiast osoby o stałej albo długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym uznaje się za niepełnosprawne, z tym że osoby, którym przysługuje zasiłek pielęgnacyjny, traktuje się jako zaliczone do znacznego stopnia niepełnosprawności, a pozostałe osoby traktuje się jako zaliczone do lekkiego stopnia niepełnosprawności.
| Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
| www.SkladkaZUS.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
z obszernym komentarzem »
Firma »
Aplikacja mobilna dla Księgowych »
Księgowego,Kadrowego,VAT »
Serwisy internetowe »
Pobierz darmową aplikację »
Posłuchaj »
Terminarz
20.12.2024 (piątek)
15.01.2025 (środa)
DRUKI
Darmowe druki aktywne
WSKAŹNIKI
Bieżące wskaźniki wraz z archiwum
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE - Prawo pracy
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
FORUM - Prawo pracy
Forum aktywnych księgowych i kadrowców
| ||||||||||||
|
||||||||||||