PIT i ZUS w firmie rodzinnej - Dodatek do Gazety Podatkowej nr 66 (1420) z dnia 17.08.2017
Definicje pojęć "współpraca" i "wspólne gospodarstwo domowe"
Przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie określają co należy rozumieć zarówno pod pojęciem współpracy, jak i wspólnego gospodarstwa domowego.
Za współpracę przy prowadzeniu działalności gospodarczej powodującą obowiązek ubezpieczeń w ZUS można uznać pomoc udzieloną przedsiębiorcy przez członka jego rodziny, która ma charakter stały i bez której dochody z tej działalności nie osiągałyby takiego pułapu, jaki zapewnia praca osoby współpracującej przy prowadzeniu tej działalności (por. wyrok SN z dnia 20 maja 2008 r., sygn. akt II UK 286/07).
Nie oznacza to więc, że w każdej sytuacji wykonywania określonego zadania przez członka rodziny osoby prowadzącej działalność gospodarczą na rzecz spokrewnionego przedsiębiorcy (tj. dla celów prowadzonej przez niego działalności), praca ta dla celów ZUS powinna być kwalifikowana jako współpraca przy prowadzeniu tej działalności. Okazjonalnej pomocy, jaką świadczy przedsiębiorcy członek jego rodziny - wynikającej z więzów rodzinnych - nie powinno się zatem jednoznacznie określać jako współpracy przy prowadzeniu tej działalności. W podobnym tonie wypowiedział się Sąd Apelacyjny Łodzi w wyroku z dnia 13 lutego 2017 r., sygn. akt III AUa 236/16. Sąd stwierdził w nim, że "(...) Zwyczajowa pomoc, jaką świadczy osobie prowadzącej działalność gospodarczą małżonek, prowadzący z nim wspólne gospodarstwo domowe, stanowi normalną konsekwencję obowiązku małżonków do wzajemnej pomocy oraz współdziałania dla rodziny (...). Taka pomoc w czynnościach typu: przygotowanie faktury, odebranie telefonu, rozmowa z potencjalnymi klientami, reklamowanie i nakłanianie do powierzenia usług mężowi, nie jest traktowana jako współpraca przy prowadzeniu działalności gospodarczej w znaczeniu ustawowym. (...)".
Aby ocenić czy w konkretnej sytuacji pomoc świadczona przez małżonka może być uznawana za współpracę przy prowadzeniu działalności gospodarczej, należy ustalić fakty co do charakteru i rodzaju tych czynności.
Natomiast przez prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego uważa się wspólne zamieszkiwanie, łącznie ze wspólnym zaspokajaniem potrzeb życiowych. Bardzo dokładnie pojęcie "prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego" scharakteryzował SN w wyroku z dnia 2 lutego 1996 r., sygn. akt II URN 56/95. Wyjaśnił w nim, że "(...) Ocena, czy osoba »pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym« zależy od okoliczności konkretnego przypadku, przy czym sam fakt wspólnego zamieszkiwania nie może tu mieć decydującego znaczenia (...). Cechami charakterystycznymi dla prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego może być udział i wzajemna ścisła współpraca w załatwianiu codziennych spraw związanych z prowadzeniem domu, niezarobkowanie i pozostawanie w związku z tym na całkowitym lub częściowym utrzymaniu osoby, z którą się gospodarstwo domowe prowadzi, a wszystko to dodatkowo uzupełnione cechami stałości, które tego typu sytuację charakteryzują. (...)".
Z kolei Oddział ZUS w Lublinie w interpretacji z dnia 9 kwietnia 2015 r., znak: WPI/200000/43/348/2015, wyjaśnił, że o prowadzeniu wspólnego gospodarstwa domowego decyduje łącznie wspólne zamieszkiwanie i zaspokajanie potrzeb. Samo zamieszkiwanie np. dorosłych dzieci z rodzicami, nie może być automatycznie uznane za pozostawanie we wspólnym gospodarstwie domowym. Wspólnota takiego gospodarstwa oznacza bowiem, że pozostające w niej osoby mają zaspokajane potrzeby ze środków będących w dyspozycji wspólnoty (rodziny).
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.SkladkaZUS.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
20.11.2024 (środa)
16.12.2024 (poniedziałek)
DRUKI
Darmowe druki aktywne
WSKAŹNIKI
Bieżące wskaźniki wraz z archiwum
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE - Prawo pracy
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
FORUM - Prawo pracy
Forum aktywnych księgowych i kadrowców
|