Okres płatności zasiłku

Okres płatności zasiłku chorobowego - tzw. okres zasiłkowy - wynosi 182 dni. Jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana gruźlicą (oznaczona kodem literowym "D") lub występuje w trakcie ciąży (oznaczona kodem literowym "B"), okres ten nie może być dłuższy niż 270 dni. Taki okres zasiłkowy dotyczy wszystkich grup ubezpieczonych.

Do okresu zasiłkowego wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, niezależnie od tego jakie schorzenia były przyczyną tych niezdolności. Wlicza się także okresy niemożności wykonywania pracy z powodu decyzji wydanej przez właściwy organ albo uprawniony podmiot na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych lub z powodu przebywania w stacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego w celu leczenia uzależnienia alkoholowego bądź w szpitalu albo innym zakładzie leczniczym podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne w celu leczenia uzależnienia od środków odurzających lub substancji psychotropowych. Do tego okresu wlicza się również okresy niemożności wykonywania pracy wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów.

Przez określenie "nieprzerwana niezdolność do pracy" należy rozumieć, poszczególne okresy niezdolności do pracy (spowodowanej tą samą lub różnymi chorobami), pomiędzy którymi nie występują przerwy. Oznacza to, że jeżeli między poszczególnymi okresami niezdolności do pracy, spowodowanymi różnymi chorobami, wystąpi choćby jeden dzień przerwy, w którym ubezpieczony był zdolny do pracy, okres zasiłkowy liczy się od nowa.

Do tego okresu wlicza się także okresy braku prawa do wynagrodzenia i zasiłku chorobowego z powodów określonych w art. 12 ust. 1 i art. 14-17 ustawy zasiłkowej, tj. okresy:

• w których pracownik na podstawie przepisów o wynagradzaniu zachowuje prawo do wynagrodzenia,
   
• odsunięcia od pracy z powodu podejrzenia o nosicielstwo zarazków choroby zakaźnej, jeżeli pracownik nie podjął proponowanej mu przez pracodawcę innej pracy niezabronionej takim osobom, odpowiadającej jego kwalifikacjom zawodowym lub którą może wykonywać po uprzednim przeszkoleniu,
   
• niezdolności do pracy spowodowanej w wyniku umyślnego przestępstwa lub wykroczenia popełnionego przez tego pracownika,
   
• pierwszych 5 dni niezdolności do pracy spowodowanej nadużyciem alkoholu, tj. jeżeli w zaświadczeniu o czasowej niezdolności do pracy zamieszczony jest kod literowy "C" lub jeżeli w odpowiednim postępowaniu, np. dla celów ustalenia okoliczności wypadku, zostanie ustalone, że niezdolność została spowodowana nadużyciem alkoholu,
   
• niezdolności udokumentowanej sfałszowanym zaświadczeniem lekarskim,
   
• wykonywania pracy zarobkowej w okresie orzeczonej niezdolności do pracy lub wykorzystywania zwolnienia w sposób niezgodny z jego przeznaczeniem.

Do okresu zasiłkowego wlicza się okresy poprzedniej niezdolności do pracy, spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa między ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekracza 60 dni. Informację o tym, że niezdolność do pracy spowodowana jest tą samą chorobą, a przerwa między tymi chorobami jest krótsza niż 60 dni, podaje lekarz, wpisując w zaświadczeniu lekarskim kod literowy "A". Jeżeli niezdolność do pracy spowodowana gruźlicą wystąpi bezpośrednio po niezdolności do pracy spowodowanej innymi przyczynami, nie powstaje prawo do nowego okresu zasiłkowego. W takim przypadku zlicza się okresy tych niezdolności i prawo do zasiłku przysługuje przez łączny okres 270 dni.

W razie wątpliwości, czy w przerwie w niezdolności do pracy spowodowanej tą samą chorobą, trwającej ponad 60 dni, ubezpieczony odzyskał zdolność do pracy, należy zasięgnąć opinii lekarza leczącego. Jeśli z opinii lekarza wynika, że między okresami orzeczonych niezdolności do pracy ubezpieczony nie odzyskał zdolności do pracy, okresy niezdolności przypadające przed przerwą i po przerwie zlicza się do jednego okresu zasiłkowego.

Do okresu zasiłkowego nie wlicza się okresów niezdolności do pracy przypadających:

• w okresie wyczekiwania na prawo do zasiłku (tj. za które nie przysługuje prawo do wynagrodzenia za czas choroby ani zasiłek chorobowy w związku z nieposiadaniem wymaganego okresu wyczekiwania),
   
• w czasie urlopu bezpłatnego, wychowawczego oraz tymczasowego aresztowania lub odbywania kary pozbawienia wolności, z wyjątkiem przypadków, w których prawo do zasiłków wynika z ubezpieczenia chorobowego osób wykonujących odpłatnie pracę na podstawie skierowania do pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania.

Nie wlicza się do okresu zasiłkowego dni orzeczonej niezdolności do pracy, za które nie przysługują świadczenia chorobowe z powodu:

• błędnie wystawionego zaświadczenia lekarskiego (np. wystawionego za okres dłuższy niż 3 dni poprzedzające badanie),
   
• skrócenia okresu orzeczonej niezdolności do pracy przez lekarza orzecznika ZUS (w trybie kontroli prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby oraz prawidłowości wystawiania zaświadczeń lekarskich),
   
• nienabycia prawa do świadczenia z przyczyn określonych w art. 13 ust. 1 ustawy zasiłkowej, m.in. gdy pracownik w okresie orzeczonej niezdolności do pracy kontynuuje działalność zarobkową lub podjął działalność zarobkową stanowiącą tytuł do objęcia obowiązkowo lub dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym.